بیماران متعلق به رده های سنی مختلف باید با درد ناخوشایند در ناحیه کمر دست و پنجه نرم کنند. به عنوان یک قاعده، ناراحتی در بدن تظاهر بیماری های جدی یا نتیجه فشار شدید عضلات است. در بیشتر موارد، آسیب شناسی به دلیل تغییرات ساختاری در مفاصل بدن مهره ها، در بافت های نرم یا انتهای عصبی رخ می دهد. علامت درد نیز نتیجه عملکرد نامناسب اندام های داخلی است.
اتیولوژی کمردرد
با محلی سازی درد در قسمت پشتی بدن، می توان ماهیت نقض در کار بدن را تعیین کرد. با بافت استخوانی آسیب دیده و ایجاد فتق بین مهره ای، و همچنین با آسیب به اندام های شکمی، ناراحتی در قسمت پایین ظاهر می شود. اگر کمردرد در ناحیه فوقانی مشاهده شود، این نشانه ای از بیماری های آئورت، فرآیندهای التهابی در اندام های تنفسی و تشکیل تومورها در قفسه سینه است. احساسات ناخوشایند در کل سطح پشت که با تب، حالت تهوع، سوء هاضمه همراه است، نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد، زیرا نشان دهنده مشکلات جدی سلامتی است.
علل اصلی کمردرد با چنین بیماری هایی مرتبط است:
- استئومیلیت که بر مغز استخوان تأثیر می گذارد؛
- نئوپلاسم های انکولوژیک؛
- بروز فتق در فتق بین مهره ای؛
- اسکولیوز؛
- آسیب غضروف؛
- فیبرومیالژیا
اغلب اوقات، کمردرد با تغییر در ساختار ستون فقرات همراه نیست. در این حالت می توان خونریزی لگنی یا فشرده شدن انتهای عصبی در جناغ را مشاهده کرد. ناراحتی بین تیغه های شانه ممکن است با زخم معده یا آرتریت همراه باشد. دردی که به طور همزمان به دو طرف تابش می کند اولین علامت آپاندیسیت است. احساسات ناخوشایند ممکن است پس از قرار گرفتن طولانی مدت در دمای پایین، با بلند کردن مکرر اجسام سنگین، سرفه های شدید یا قرار گرفتن در موقعیت های ناراحت کننده ظاهر شوند. کمردرد اغلب پس از شکستگی استخوان، صرف نظر از محل آن، رخ می دهد.
ویژگی های درمان کمردرد
در صورت درد غیر قابل تحمل، اقدامات کمک های اولیه به بیماران ارائه می شود. برای انجام این کار، می توانید کمپرس سرد را روی ناحیه مشکل قرار دهید، مسکن مصرف کنید و فعالیت بدنی را حذف کنید. امروزه در روند درمان کمردرد از غضروف محافظ ها به طور فعال استفاده می شود. فرم تزریقی آنها حداکثر فراهمی زیستی و سرعت عمل دارو را تضمین می کند که از تخریب بافت های غضروفی جلوگیری می کند و التهاب را تسکین می دهد. دوره درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پمادهای گرم کننده؛
- داروهایی که اسپاسم بافتی را از بین می برند.
- روش های فیزیوتراپی؛
- ماساژ درمانی؛
- طب سوزنی
در صورت لزوم، پوشیدن کرست مخصوص تجویز می شود که باعث کاهش بار روی کمر و ستون فقرات می شود. در برخی موارد، مداخلات جراحی انجام می شود که شامل نصب پروتزهای بین مهره ای می شود.